ПАСЛАНЬНЕ ДА ФІЛІПЯНАЎ СЬВЯТОГА АПОСТАЛА ПАЎЛЫ

Разьдзел 1

1. Паўла і Цімахвей, слугі Ісуса Хрыста, усім сьвятым у Хрысьце Ісусе, што ў Філіпах, з япіскапамі і дыяканамі: 2. ласка вам і мір ад Бога Айца нашага і Госпада Ісуса Хрыста. 3. Дзякую Богу майму пры ўсякім успаміне аб вас, 4. (заўсёды ў кожнай малітве маёй за ўсіх вас молячыся з радасьцяй,) 5. за вашае ўчасьце ў дабравешчаньні ад першага дня аж дагэтуль, 6. перакананы ў тым, што той, хто пачаў у вас добрае дзела, будзе завяршаць ажно па дзень Ісуса Хрыста, 7. як і справядліва мне думаць аб усіх вас, бо я маю вас у сэрцы, у путах маіх і ў абароне і ўмацаваньні Эвангельля, вас, якія ўсе - супольнікі маі ў ласцы. 8. Бо Бог мне сьведка, што я люблю вас у любві Ісуса Хрыста; 9. і малюся аб тое, каб любоў вашая яшчэ балей і балей узрастала ў пазнаньні і ўсякім пачуцьці, 10. каб пазнаць вам лепшае, каб вы былі чыстымі і неспаткнуўшыміся ў дзень Хрыстовы, 11. напоўненымі пладамі праведнасьці праз Ісуса Хрыста на славу й пахвалу Божую. 12. Хачу, браты, каб вы ведалі, што тое, што са мной (сталася), служыла балей на пасьпех Эвангельля, 13. бо путы маі ў Хрысьце сталіся вядомымі ўсёй прэторыі і ўсім іншым, 14. і большая частка братоў у Госпадзе, перакананыя путамі маімі, яшчэ балей адважыліся бяз страху апавядаць Слова. 15. А некаторыя праз зайздрасьць і непакорлівасьць, іншыя-ж з добрай думкай абвяшчаюць Хрыста: 16. тыя, што праз непакорлівасьць, абвяшчаюць Хрыста ня чыста, думаючы дадаць гора путам маім; 17. тыя-ж, што з любві, ведаючы, што дзеля абароны Эвангельля ляжу. 18. Дык што? Так, ці сяк, дзеля віду, ці праўдзіва, Хрыстос абвяшчаецца, і я з гэтага цешуся і буду цешыцца, 19. бо я ведаю, што гэта паслужыць мне на збаўленьне праз вашу малітву, з дапамогай Духа Ісуса Хрыста, 20. водле спадзяваньня і надзеі маей, што я ні ў чым ня буду асаромлены, а з усенькай адвагай, як заўсёды, гэтак і цяпер, узьвялічаны будзе Хрыстос у целе маім, ці то жыцьцём, ці сьмерцяй. 21. Бо для мяне жыцьцё -Хрыстос, і сьмерць - набытак. 22. А як жыцьцё водле цела - гэта мне плод дзела, дык і ня ведаю, што выбраць. 23. Цягне тое і другое: маю жаданьне разьвязацца і быць з Хрыстом, бо гэта шмат лепшае, 24. але аставацца ў целе патрабней дзеля вас. 25. I я напэўна ведаю, што астануся і перабуду з усімі вамі на вашу карысьць і радасьць веры, 26. каб пахвала вашая ў Хрысьце Ісусе павялічылася праз мяне пры маім паўторным да вас прыходзе. 27. Толькі жывеце дастойна Эвангельля Хрыстовага, каб мне, ці прыду і ўгледжу вас, ці ня прыду, чуць аб вас, што вы стаіцё ў адным духу, змагаючыся аднадушна за веру Эвангельскую 28. і ані не палохаючыся супраціўнікаў; гэтае для іх ёсьць знак пагібелі, а для вас - збаўленьня, і яно ад Бога; 29. бо вам дадзена дзеля Хрыста ня толькі верыць у Яго, але і мучыцца за Яго, 30. вядучы тую-ж барацьбу, якую вы бачылі ў-ва мне і цяпер чуеце аба мне.

Разьдзел 2.

1. Дык, калі ёсьць якое пацяшэньне ў Хрысьце, калі ёсьць якая патоля любві, калі ёсьць якая лучнасьць духа, калі ёсьць якое міласэрдзе і спачуваньне, 2. то дапоўніце маю радасьць: каб тое самае думалі, тую-ж любоў мелі, былі аднадушныя і аднадумныя; 3. нічога (не рабеце) праз спрэчкі ці дзеля пустое пахвальбы, але ціхой мудрасьцяй лічыце адзін аднаго вышэйшым за сябе. 4. Не аб сабе толькі кожны клапоцься, але і аб другіх, 5. бо няхай тое ў вас думаецца, што і ў Хрысьце Ісусе: 6. Які, будучы ў пастаці Боскай, ня лічыў захопам быць роўным Богу; 7. але панізіў Сябе Самога, прыняўшы абраз раба, стаўшыся на падабенства людзей і здаўшыся выглядам, як чалавек, 8. зьняважыў Сябе, будучы паслухмяным ажно да сьмерці і сьмерці крыжовай. 9. Дзеля гэтага і Бог узвысіў Яго і даў Яму імя па-над усякае імя, 10. каб перад іменьнем Ісуса сукланілася ўсякае калена нябесных, зямных і падземных, 11. і каб усякі язык вызнаваў, што Госпад - Ісус Хрыстос, у славу Бога Айца. 12. Дык вось, умілаваныя маі, як вы заўсёды слухалі ня толькі ў бытнасьць маю, але шмат балей цяпер, у час нябытнасьці маей, са страхам і дрыжэньнем аб збаўленьне сваё старайцеся, 13. бо Бог ёсьць той, што робіць у вас і жаданьне і дзеяньне з зычлівасьці Сваей. 14. Усё рабеце без нараканьня і сумляваньня, 15. каб вам быць бязьвіннымі і чыстымі, дзяцьмі Божымі беззаганнымі сярод перакорлівага і распуснага роду, між якім вы зьяеце, як сьветачы на сьвеце, 16. маючы слова жыцьця, на пахвалу маю ў дзень Хрыстовы, што я не надарма хадзіў і не надарма працаваў. 17. Але, калі я й роблюся ахвяраю за жэртву й служэньне веры вашай, я цешуся і цешуся супольна з вамі; 18. з гэтага самага і вы цешцеся і цешцеся супольна са мною. 19. Спадзяюся-ж у Госпадзе Ісусе хутка паслаць вам Цімахвея, каб і я, даведаўшыся аб вас, уцешыўся духам. 20. Бо ня маю нікога роўнага душою, хто гэтак шчыра рупіўся-б аб вас; 21. бо ўсе шукаюць свайго, а не Ісуса-Хрыстовага. 22. А яго дасьведчаньне ведаеце, бо ён, як сын бацьку, служыў мне ў дабравешчаньні. 23. Дык я спадзяюся паслаць яго зараз-жа, як толькі даведаюся, што будзе са мною. 24. Бо я пэўны ў Госпадзе, што й сам хутка прыду. 25. Я палічыў патрэбным паслаць да вас Эпафрадзіта, брата і супрацоўніка і супольніка майго ў барацьбе, а вашага пасланца і служку ў патрэбе маёй, 26. бо ён жадаў бачыць усіх вас і цяжка тужыў, што вы дачуліся аб хваробе яго. 27. Бо ён быў хворы траха не сьмяротна; але Бог зьлітаваўся над ім, дый не над ім толькі, але і нада мною, каб ня меў я суму да суму. 28. Дык я хутчэй паслаў Яго, каб вы, угледзіўшы яго ізноу, уцешыліся, дый каб я быў менш сумны. 29. Прымеце-ж яго ў Госпадзе з усякай радасьцяй і гэтакіх у чэсьці мейце, 30. бо ён за справу Хрыстовую быў блізкі да сьмерці, ня дбаючы аб жыцьці, каб папоўніць нястачу служэньня вашага мне.

Разьдзел 3.

1. Урэшце, браты маі, радуйцеся ў Госпадзе. Пісаць вам аб тым самым для мяне ня цяжка, а для вас цьвёрда. 2. Сьцеражыцеся сабак, сьцеражыцеся благіх працаўнікоў, сьцеражыцеся абрэзаньня, 3. бо абрэзаньне - мы, што служым Богу духам і пахваляемся ў Хрысьце Ісусе, і ня ў целе маем спадзяваньне: 4. хоць і я спадзяюся і на цела. Калі хто іншы думае спадзявацца на цела, дык балей я, 5. абрэзаны ў восмы дзень, з роду Ізраілявага, з калена Бэніямінавага, Жыд з Жыдоў, водле закону Фарысэй, 6. які праз руплівасьць перасьледаваў Царкву, водле праведнасьці законнай - беззаганны. 7. Але, што для мяне было набыткам, тое дзеля Хрыста лічыў я за страту. 8. Дый усё лічу стратай для вышэйшага пазнаньня Хрыста Ісуса, Госпада майго, дзеля Якога я ўсё ўтраціў і ўсё лічу за сьмяцьцё, каб Хрыста прыдбаць 9. і апынуцца ў Ім, маючы не маю праведнасьць, што з закону, але тую, што праз веру ў Хрыста, праведнасьць ад Бога на падставе веры, 10. каб пазнаць Яго і сілу ўваскрасеньня Яго, і ўчасьце ў муках Яго, упадабляючыся сьмерці Яго, 11. каб толькі дасягнуць ускрасеньня мёртвых. 12. Не затым, што я ўжо дасягнуў, ці ўжо стаўся дасканалым, а імкнуся, ці не дасягну й я таго, за што і мяне дасягнуў Хрыстос Ісус. 13. Браты, я ня думаю аб сабе, што дасягнуў, а толькі, забываючыся аб мінулым і пнучыся да таго, што наперадзе, 14. імкнуся да мэты, да чэсьці вышэйшага прызваньня Божага ў Хрысьце Ісусе. 15. Дык хто з нас дасканалы, думайма гэтак; калі-ж вы аб чым іначай думаеце, дык і гэтае вам Бог адкрые. 16. Па-за гэтым, чаго мы дасягнулі, (ёсьць:) тым жа законам жыці, тое-ж думаці. 17. Насьлядуйце, браты, мяне і ўзірайцеся на тых, хто гэтак паступае, па ўзору, які маеце ў нас. 18. Бо многія, аб якіх я часта гаварыў вам, а цяпер і са сьлязьмі кажу, паступаюць, як ворагі Хрыстовага крыжа, - 19. якіх канец - загуба, якіх бог - чэрава, і слава якіх у сораме іх, тых, што думаюць аб зямным. 20. Нашае-ж жыцьцё - на нябёсах, адкуль мы чакаем і Збавіцеля, Госпада Ісуса Хрыста, 21. Які ператворыць цела зьнявагі нашае, каб яно сталася падобным да цела славы Яго, сілаю, якою Ён дуж і пакарыць Сабе ўсё.

Разьдзел 4.

1. Гэтак, браты мае ўмілаваныя і пажаданыя, радасьць і вянец мой, стойце так у Госпадзе, любыя. 2. Прашу Яўводзію, прашу і Сынтыхею думаць гэтак сама ў Госпадзе; 3. ды прашу й цябе, шчыры супрацоўніку, дапамагай ім, тым, што працавалі ў дабравешчаньні разам са мною і з Клімантам і з рэштай супрацоўнікаў маіх, імёны якіх у кнізе жыцьця. 4. Радуйцеся заўсёды ў Госпадзе; і йзноў кажу: радуйцеся! 5. Ціхасьць ваша няхай пазнана будзе ўсімі людзьмі. Госпад блізка. 6. Ня турбуйцеся ні аб чым, але заўсёды ў малітве і благаньні падзякай няхай адкрываюцца просьбы вашыя перад Богам, - 7. і мір Божы, які вышэй за ўсякі розум, няхай захавае сэрцы вашыя і мысьлі вашыя ў Хрысьце Ісусе. 8. Наканец, браты, што ёсьць праўдзівае, што чэснае, што справядлівае, што чыстае, што ласкавае, што хвалебнае, калі ёсьць якая цната і якая пахвала, - аб гэтым думайце. 9. I чаго вы навучыліся, і што прынялі і чулі і бачылі ў-ва мне, тое рабеце, - і Бог міру будзе з вамі. 10. Я вельмі ўцешыўся ў Госпадзе, што вы ўжо калісь пачалі думаць аба мне, аб якім і раней думалі, ды ня было нагоды. 11. Кажу не як дзеля нястачы, бо я навучыўся быць здаволеным тым, што ў мяне ёсьць: 12. бо ўмею і ў паніжэньні быць, умею і ў дастатках; навучыўся ўсяго і ў-ва ўсім, і насычацца і галадаваць, і мець дастаткі і недастатак, 13. Усё магу ў Хрысьце, які ўзмацняе мяне. 14. Па-за гэтым вы добра зрабілі, дзелячы са мною мой сум. 15. Ведаеце і вы, Філіпяне, што напачатку дабравешчаньня, калі выйшаў я з Македоніі, ні адна царква не далучылася да мяне праз дораньне і гасьціну, апрача вас адных. 16. Вы і ў Фесалоніку і раз, і два прысылалі мне ў патрэбе. 17. Ня тое, каб я шукаў падарунку, але шукаю плоду, які памнажаецца на вашу карысьць. 18. Я дастаў усё і маю дастаткі; я напоўнены, атрымаўшы ад Эпафрадзіта пасланае вамі, пахі салодкія, ахвяру прыемную, Богу любую. 19. Бог мой няхай напоўніць усякую нястачу вашую паводле багацьця Свайго ў славе, у Хрысьце Ісусе. 20. Богу-ж і Айцу нашаму слава на векі вякоў. Амін. 21. Прывітайце кожнага сьвятога ў Хрысьце Ісусе. Вітаюць вас браты, што са мною. 22. Вітаюць вас усе сьвятыя, а найбольш тыя, што з кесаравага дому. Ласка Госпада нашага Ісуса Хрыста з усімі вамі. Амін. Да Філіпянаў пісана з Рыму праз Эпафрадзіта.

Зьмест