САБОРНАЕ ПАСЛАНЬНЕ СЬВЯТОГА АПОСТАЛА ЮДЫ
1. Юда, слуга Ісуса Хрыста,
Брат Якуба, - пакліканым,
што асьвенчаны Богам Айцом
і захаваны Ісусам Хрыстом:
2. ласка вам і мір і любоў няхай памножыцца!
3. Умілаваныя! пакладаючы
ўсю рупнасьць пісаць вам аб
агульным збаўленьні, я палічыў за патрэбнае напісаць вам
напамінаньне - змагацца за
веру, раз пераданую сьвятым.
4. Бо паўбіваліся некаторыя
людзі, здаўна празначаныя на
гэтае асуджэньне, бязбожнікі,
што ласку Бога нашага на
распусту абяртаюць і адзінага
Валадара, Бога і Госпада нашага, Ісуса Хрыста, выракаюцца.
5. Я хачу напомніць вам, каторыя раз гэта даведаліся, што
Госпад, вызваліўшы народ з
зямлі Эгіпскае, нявераваўшых
пасьля загубіў
6. і ангелаў, не захаваўшых
свае ўлады, але пакінуўшых
сваё жыльлё, у вечных путах
пад цемраю на суд вялікага
дня дзержыць.
7. Як Садом і Гамора і вакалічныя месты, што падобна да
іх жылі ў распусьце й за іншым целам хадзілі, падпаўшы
пад кару вечнага агня, пастаўлены за прыклад, -
8. гэтак сама будзе і з гэтымі
лятуценьнікамі, якія апаганіваюць цела, адкідаюць начальства і ўладу ганьбуюць.
9. Міхал Архангел, калі гаварыў з д'яблам, спрачаючыся
за цела Майсеява, не адважыўся вынесьці дакорлівага
прысуду, але сказаў: няхай
забароніць табе Госпад.
10. А гэтыя ганьбуюць тое,
чаго ня ведаюць; што-ж па
прыродзе ведаюць, як бязмоўныя жывёлы, тым сябе растляваюць.
11. Гора ім, бо пайшлі шляхам Каіна, папаліся ў манлівасьць нагароды Валаамавае
і ў упартасьці пагіблі, як Карэй.
12. Яны ёсьць небясьпека на
вашых вячэрах любві: госьцячы ў вас, пасуцца бяз страху; гэта хмары бязводныя,
што носяцца ветрам; асеньнія
дрэвы, бясплодныя, двойчы памершыя, павырываныя;
13. лютыя хвалі марскія, што пеняцца сорамам сваім; зоры блукаючыяся, для якіх чорная цемра навекі захована.
14. Аб іх прарочыў і Энох,
сёмы ад Адама, кажучы: вось
ідзе Госпад з мірыядамі сьвятых -
15. учыніць суд над усімі і дакарыць між Імі ўсіх бязбожных за ўсе ўчынкі бязбожнасьці іх, якімі бязбожнае чынілі,
і за ўсе жорсткасьці, штогаварылі на Яго бязбожныя грэшнікі.
16. Гэта наракальнікі, нічым
не здавальняючыяся, што ходзяць водле пажаданьняў сваіх; і вусны іх гавораць горда,
і яны паважаюць аблічча дзеля
карысьці.
17. Але вы, умілаваныя, памятайце словы, прадказаныя
Апосталамі Госпада нашага
Ісуса Хрыста:
18. яны казалі вам, што ў
апошні час зьявяцца лаяльнікі, каторыя ходзяць водле іхніх бязбожных пажаданьняў.
19. Гэта тыя, што адлучаюцца
(ад еднасьці веры), з душою,
ды ня маючыя духа.
20. А вы, улюбленыя, будуючы сябе найсьвяцешай верай вашай, молячыся ў Духу Сьвятым,
21. захоўвайце сябе ў любві
Божай, чакаючы ласкі ад Госпада нашага Ісуса Хрыста ў
жыцьцё вечнае.
22. I над аднымі літуйцеся з
развагаю,
23. а другіх ратуйце, выхопліваючы з агню, дакарайце з
страхам, ненавідзячы навет
вопратку, целам апаганеную.
24. Таму-ж, хто захаваць вас
можа ад упадку і паставіць перад славаю Сваею нескажонымі ды ў радасьці,
25. адзінаму прамудраму Богу, Збавіцелю нашаму праз
Ісуса Хрыста, Госпада нашага, слава й веліч, сіла і ўлада
сягоньня й на ўсе вякі. Амін.
Зьмест
|