Чацьвёртая частка КАТЭХІЗІСА пра таямніцы

Частка пра таямніцы
6.1. Што трэба дзеля дастатковага разуменьня таямніцаў Хрыстовых?
6.2. Ужо паводле гэтага расьпісанага парадку скажы мне, што такое таямніца?
6.3. Растлумач мне дакладней, каб я мог зразумець, бо ня ведаю, што гэта за дзеяньне, складзенае зь зямнога ды нябеснага кшталту.
6.4. Што гэта за кшталты зямныя і нябесныя, зь якіх, як ты кажаш, складаюцца таямніцы Хрыстовыя?
6.5. Ці толькі дзеля таго таямніцы называюцца таямніцамі, што яны складаюцца ня толькі зь цялесных, але і з духоўных кшталтаў?
6.6. Хто пастанавіў таямніцы ды ці можа хто іх зараз пастанаўляць?
6.7. Чаму ж Абель, будучы справядлівым, прынёс ахвяру Госпаду Богу, хаця ахвяры яшчэ не былі Богам пастаноўленыя (Роду 4)?
6.8. Дзеля якіх прычынаў Бог пастанавіў таямніцы?
6.9. Чаму Бог адразу не стварыў чалавека такім разумным, каб той без навукі ды таямніцаў Яго ведаў і любіў?
6.10. Дзеля чаго яшчэ ў раі, да Адамавага саграшэньня, калі чалавек меў Божы вобраз і падабенства, Бог усё адно даў чалавеку таямніцу, гэта значыць, тыя дрэвы? (Роду 2)
6.11. Якую карысьць мы маем з такіх таямніцаў?
6.12. Колькі ёсьць таямніцаў у Хрысьціянаў?
6.13. Дзеля чаго шлюб, або сужонства, ня лічыш за таямніцу, ды да таго ж і споведзі, памазаньня алеем ды пастаўленьня на сьвятарства?

А найперш
ПРА ТАЯМНІЦУ СЬВЯТОГА ХРОСТУ

6.14. Выкладзі мне напачатку, што ёсьць Хрост?
6.15. Дзеля чаго не супадае першы выклад, або тлумачэньне, з выкладам Апостальскім? Там бо ваду ўзгадваеш, а тут – Духа Сьвятога?
6.16. Што ж вада азначае?
6.17. Як вада можа значыць прабачэньне грахоў? Хіба ж падобныя гэта рэчы?
6.18. А нараджэньне нанова, або другое нараджэньне, што мае да вады?
6.19. Хто мае хрысьціць?
6.20. Што патрэбна таму, хто хоча хрысьціцца?
6.21. Ці досыць толькі ў той час – гэта значыць, перад Хростам – мець веру, яе вызнаваць ды каяцца?
6.22. А калі ахрышчаны потым саграшыць, што мае рабіць?
6.23. Здаецца мне, надарэмна дзяцей хрысьцяць?
6.24. Як гэта можа быць: дарослы чалавек, калі захоча хрысьціцца, павінен мець веру ды яе вызнаваць, а, зноў жа, дзіця бяз гэтага можа хрысьціцца?
6.25. Растлумач, ці маюць дзеці грэх?
6.26. Як маем меркаваць пра тых дзяцей, якія бяз Хросту паміраюць?

ПРА ВЯЧЭРУ ГОСПАДАВУ

6.27. Але Госпад сказаў: «Хто не народзіцца з вады ды з Духа, ня можа ўвайсьці ў Валадарства Божае» (Ян 3: 5).
6.28. Што ёсьць Вячэра Госпадава?
6.29. Хто і дзеля чаго пастанавіў гэтую таямніцу?
6.30. Чаму гэтую таямніцу Госпад загадаў абвяшчаць праз хлеб і віно?
6.31. Як ты разумееш гэтае прычашчэньне? Хіба мы ядзім Цела Хрыста ці хіба Ягоную Кроў п’ём?
6.32. Такая лучнасьць зь Целам Хрыста ці не ад веры залежыць?
6.33. Хіба мы маем такую еднасьць з Хрыстом праз спажываньне Вячэры Госпадавай?
6.34. Якім звычаем мае адбывацца Вячэра Госпадава?
6.35. Хрыстос жа якім чынам яе справіў?
6.36. Што патрэбна нам разгледзець у гэтым аповядзе?
6.37. Што гэта за фальшывыя вучэньні ды мярзота падчас Вячэры Госпадавай, пра якія ты кажаш?
6.38. Страшныя справы, ты кажаш, адбываюцца падчас Вячэры Госпадавай. Але давядзі мне, хіба гэта так?
6.39. Як цяпер пра Вячэру разважаюць, або як яе разумеюць, ды як першая царква яе разумела?
6.40. Дык жа ад пачатку, у часы Апосталаў, былі папы, або сьвятары, і дыяканы?
6.41. Распавядаеш, што ў Новым Запавеце, або пад Эвангельлем, папы не патрэбныя ды што ў часы Апосталаў іх не было. Аднак у Апостальскіх лістах шмат узгадваецца пра папоў?
6.42. Хіба ты мяркуеш, што Хрысьціяне ані ахвяраў ніякіх ня маюць, ані папоў або сьвятароў?
6.43. Сказаў ты, што папы не патрэбныя, дык хто ж мае служыць гэтую таямніцу?
6.44. Ці мае адзін служыцель за ўсіх таямніцу складаць, або есьці ды піць?
6.45. Кажаш, што Вячэра Госпадава тым жа звычаем мусіць складацца, як Хрыстос яе складаў. Чаму ж і вы не ва ўсім захоўваеце справы Хрыстовыя?
6.46. Ці належыць даваць Вячэру Госпадаву малым дзецям або яшчэ не дарослым людзям?
6.47. На чым такое выспрабоўваньне залежыць?
6.48. А калі хто недастойна да гэтага стала прыйшоў, ці мае яму пастар даць Сьвятыя Дары?
6.49. Хіба толькі пастар можа адлучыць таго, хто яўна саграшыць?
6.50. Якім звычаем царква мае гэта рабіць?
6.51. Як разумець гэтыя словы: «Калі брат твой правініцца табе»?
6.52. Чаму Ён сказаў «брат твой», а ня «кожны чалавек»?
6.53. Што ёсьць царква, якой Хрыстос загадвае сказаць пра непаслухмянага брата?

Канец чацьвёртай часткі